Sunum tasarımında denge ve simetri, izleyicinin bakışını yöneten görünmez raylardır. Denge; ekrandaki görsel, metin, boşluk, renk ve hiyerarşi öğelerinin birbiriyle kurduğu algısal eşitlik ve görsel ağırlık paylaşımıdır. Simetri ise bu […]
“Görsel anlatım”, bir slayta fotoğraf, ikon ya da grafik eklemek değildir; bir fikri görsel mantıkla kurmak, hızla anlaşılır ve kolay hatırlanır hale getirmektir. Bir yöneticiye 12 dakikada onay aldırmak, bir […]
“İlgi çekici slayt”, izleyiciyi yalnızca baktıran değil; bakarken anlam kurduran, anladıktan sonra hatırlatan ve hatırlayınca harekete geçiren slayttır. Bir slaytı “çekici” yapan şey tek başına görsel şov ya da parlak […]
Geçiş, iki slayt arasına konan bir efekt değildir; anlamın sürekliliğidir. İyi kurgulanmış bir geçiş, anlatıyı “kes-yapıştır” hissinden kurtarır; izleyicinin zihninde sebep–sonuç köprüsü kurar, ritmi dengeler, gürültüyü azaltır ve ikna süresini […]
Bilgi, iknanın yakıtıdır; fakat fazlası motoru boğar. Sunumda “bilgi yoğunluğu”, izleyicinin bilişsel kapasitesini aşan metinler, birbirinin üzerine konuşan grafikler, kontrastsız tipografi, renk enflasyonu, açıklaması yapılmayan jargon, gereksiz tablo kolonları ve […]
Etkileşimli sunum, izleyicinin yalnızca “dinleyen” değil, aynı zamanda katılan, keşfeden ve karar veren aktöre dönüştüğü bir deneyim tasarımıdır. İyi bir interaktif kurgu, dikkat ekonomisinin acımasız kurallarına karşı en güçlü panzehirdir: […]
