Sunum tasarımında denge ve simetri, izleyicinin bakışını yöneten görünmez raylardır. Denge; ekrandaki görsel, metin, boşluk, renk ve hiyerarşi öğelerinin birbiriyle kurduğu algısal eşitlik ve görsel ağırlık paylaşımıdır. Simetri ise bu […]
Bir sunumun sonunda “teşekkürler” demek, çoğu zaman izleyicinin zihninde “peki şimdi ne yapacağız?” boşluğunu bırakır. Oysa amaç, yalnızca bilgi vermek değil, davranış başlatmaktır. İşte bu yüzden Çağrı-Eylem (Call-to-Action / CTA), […]
“Görsel anlatım”, bir slayta fotoğraf, ikon ya da grafik eklemek değildir; bir fikri görsel mantıkla kurmak, hızla anlaşılır ve kolay hatırlanır hale getirmektir. Bir yöneticiye 12 dakikada onay aldırmak, bir […]
“İlgi çekici slayt”, izleyiciyi yalnızca baktıran değil; bakarken anlam kurduran, anladıktan sonra hatırlatan ve hatırlayınca harekete geçiren slayttır. Bir slaytı “çekici” yapan şey tek başına görsel şov ya da parlak […]
İkon ve grafikler, sunumun “hızlı anlam” motorudur. Metin aklın mantık tarafını beslerken, ikon ve grafikler gözün alışkanlık yollarından geçerek hemen anlam kurdurur; dikkat toplar, hiyerarşi kurar, bellek izi bırakır ve […]
Geçiş, iki slayt arasına konan bir efekt değildir; anlamın sürekliliğidir. İyi kurgulanmış bir geçiş, anlatıyı “kes-yapıştır” hissinden kurtarır; izleyicinin zihninde sebep–sonuç köprüsü kurar, ritmi dengeler, gürültüyü azaltır ve ikna süresini […]
“Profesyonel görünüm” yalnızca şık slaytlar demek değildir; tutarlı bir tasarım dili, kanıt odaklı anlatı, erişilebilirlik standartları, çıktı kalitesi ve sahne güveninin aynı anda var olmasıdır. Sunumunuzu kendi ekibiniz yapıyor ya […]
Bir sunumda ne anlattığınız kadar, nasıl anlattığınız da ikna gücünü belirler. Metin, aklı; grafik, gözü ikna eder. Fakat bu iki uç, tek bir hedefe doğru senkronize olmadığında ortaya “metin duvarı […]
